Maak je actie net zo groot als je dromen

"Creativiteit is zo oprecht geloven in de manier waarop je iets ziet, dat je ervoor kiest om er een kunstvorm of een tastbaar 'ding' van te maken."

Ik hoorde een filmmaker dit onlangs zeggen en ik heb hem dit keer op keer horen doen. Creativiteit en kunst worden vaak gezien als specifieke vaardigheden en/of beroepen (creatieven), maar creativiteit is veel breder dan dat.

Ik heb de neiging om veel over actie te praten. Over doen. We hebben allemaal ideeën en we hebben allemaal dromen. Het is de beslissing om al dan niet actie te ondernemen die bepaalt of die ideeën en dromen al dan niet uitgroeien tot iets tastbaars.

Eerder dit jaar liep ik de marathon van Londen. Na afloop sprak een groot deel van de mensen die zo vriendelijk waren om me te steunen de woorden: "Dit zou ik ook ooit eens willen lopen". Een droom. Een idee. Maar geen echte intentie tot actie. En er is niets mis met een pijplijndroom of een idee dat een idee blijft. Op voorwaarde dat je er blij mee bent dat het bij een idee blijft. Ik heb genoeg onvervulde ideeën. Ik heb er blocnotes vol van!

Maar onlangs heb ik 100% actie ondernomen voor iets waar ik enorm gepassioneerd over ben: het opzetten van mijn eigen kleine sportschool hier in Londen. Ik heb keihard gewerkt om het voor elkaar te krijgen. En net toen ik me afvroeg of ik mijn creatieve instinct wel optimaal gebruikte, hoorde ik de filmmaker deze woorden mompelen.

En ik dacht bij mezelf, "wat als dit het meest verdomde creatieve is dat ik ooit heb gedaan?". Niet de video's die ik heb gemaakt, de ideeën die ik heb gehad of de blogs die ik heb geschreven. Nee. Deze keer heb ik iets gemaakt dat zo tastbaar is dat je het kunt aanraken, kunt voelen en kunt beleven. En wat als dat ding een sportschool is? "Creativiteit is zo oprecht geloven in de manier waarop je iets ziet, dat je ervoor kiest om er een kunstvorm van te maken."

Ik stopte met rugby met een beetje een chip op mijn schouder. Het had niet zozeer met rugby te maken, maar met het milieu dat zo duidelijk aanwezig was binnen rugby. Toen begon ik te merken dat het gedrag dat me frustreerde veel verder ging dan rugby.

Mijn passie was/is het optimaliseren van onze gezondheid en ons geluk. Maar overal waar ik keek zag ik gaten in degenen die beweerden hetzelfde te voelen, en ik zag steeds meer dingen die ik niet leuk vond. Dus beetje bij beetje begon ik te proberen mijn gedachten en mijn passie te delen. Ik wilde zo graag dat er iets veranderde dat ik het mijn doel maakte om die verandering te zijn. Nu, 18 maanden later, heb ik het belachelijke geluk een eigen sportschool te runnen. Een sportschool waar ik de groei van anderen kan faciliteren. Mijn sportschool is mijn kunst. Het is MIJ. Al mijn frustraties, al mijn overtuigingen en alles wat ik dagelijks doe en voel. Het is echt.

Dus wat is het punt van deze bevooroordeelde zelfevaluatie? Dit - we zijn misschien niet allemaal 'creatieven', maar we zijn allemaal creatief. We dromen allemaal. En als je zo diep in iets gelooft dat je wilt... nee, dat je het nodig hebt om te gebeuren, dan is dat je kans om op je creatiefst te zijn.

Al mijn ervaringen hebben me geleerd dat er niets briljants gebeurt totdat ideeën in actie komen. Dus droom vrijuit en maak jezelf gelukkiger en gezonder. Droom in het wilde weg. En als je wanhopig wilt dat er iets gebeurt of dat er iets verandert, dan is dat je kans om je meest creatieve en uitzonderlijke zelf te zijn.

Het is tijd om actie te ondernemen

Maar hoe doe je dat? Dit is, zoals ik al zei, het verschil tussen een gedachte en een ding en dus ook het lastige gedeelte. Ik zou willen dat ik een wijs '5-delig plan om je dromen uit te voeren' kon geven, maar zo wijs ben ik gewoon niet (noch ben ik dom genoeg om te denken dat een 5-delig plan alle oplossingen zal oplossen). Mijn antwoord komt (zoals zoveel lessen) van mijn falen om op de juiste manier te handelen naar aanleiding van al die blocnotes met onbeantwoorde dromen!

Begin met jezelf dit af te vragen:

Zal je idee er over een week nog toe doen?

Zo ja, wat denk je van een maand? Of een jaar?

Is het een droom of een sprookje?

Met andere woorden, zorgt actie voor resultaat?

Als je er nu niets aan doet, wat gebeurt er dan?

Vind je dat goed? Nog steeds klaar voor actie?

Nu handelen

Groot of klein, doe iets dat je gewenste resultaat dichterbij brengt. NIET WACHTEN. Er is geen plan B. Denk er niet te lang over na. Handel gewoon. Wacht niet en maak je geen zorgen over anderen. Mensen zullen oordelen, daar zijn we goed in. Je geeft er genoeg om om te handelen, dus geef er weinig om dat je je zorgen maakt over wat anderen denken.

Begrijp dat er voor elke droom een slapeloze nacht is. Raak niet in paniek. Ga terug naar de vragen hierboven. Als het antwoord nog steeds hetzelfde is, leg je hoofd dan weer op het kussen.

Begrijp dat als het niet werkt, als het niet volgens plan verloopt, je niet hebt gefaald. De enige manier waarop je faalt is door geen actie te ondernemen. Natuurlijk kun je handelen naar de verkeerde droom, maar je hebt het tenminste gedaan. Je hebt geleerd en bent gegroeid terwijl anderen hebben gewacht en zijn gebleven.

Bedankt voor het lezen.

Op de dromers,

Christian