Wolken drinken en de planeet redden

Er is een bekende boeddhistische leer, beroemd gemaakt door de monnik en vredesactivist Thich Nhat Hanh, van een concept dat heet interbeing.

Wat is interbeing?

Volgens de wetten van interbeing is alles in het bekende universum tijdelijk, vloeibaar en vooral verbonden. Je hoeft geen spirituele meester te zijn om interbeing te begrijpen. In feite kunnen we allemaal interbeing waarnemen in ons normale dagelijkse leven.

Bijvoorbeeld: als we een appel eten, kunnen we zien dat de appel volledig gemaakt is van andere elementen dan appel. De appel bevat water, vezels en suikers. Hij is gemaakt van zon, regen en aarde. Hij bevat de energie van de boom die hem liet groeien en de liefde van de boer die hem plukte. Hij zit zelfs vol ruimte en tijd. Natuurlijk, hij smaakt als een appel. Maar zonder deze niet-appelelementen zou de appel niet bestaan.

Als we dankbaar zijn voor de verfrissende smaak van een appel die op een frisse herfstmiddag van de boom wordt geplukt, dan moeten we ook dankbaar zijn voor elk ander 'niet-appel' element in het universum dat het mogelijk maakte dat de appel zich kon manifesteren.

Interbeing is er ook als we een kopje thee drinken. Echt, als we zeggen dat we thee drinken, vertellen we maar de halve waarheid. Als we nauwkeuriger zouden zijn, zouden we iets kunnen zeggen als:

"Ik drink wolken, rivieren en oceanen doordrenkt met theebladeren, de bijen die de theebladeren bestuiven, de bloemen die nectar produceren voor de bijen, de grond waarop de bloemen groeien, de microben in de grond en elk ander element dat in het universum te vinden is."

Natuurlijk helpt het onze menselijke hersenen om thee te zien als thee. Als ik elk element in het universum op elk pakje van onze matcha zou vermelden, zou ik snel ruimte tekort komen. Maar dat betekent niet dat die elementen er niet zijn.

Op welk punt wordt de wolk regen, de regen water en het water thee? Alles wat we waarnemen in deze realiteit (inclusief onszelf) vloeit voortdurend van de ene vorm naar de andere. Dit is de magische en onderling verbonden aard van de wereld waarin we leven.

Voor mijn laatste voorbeeld van interbeing hoef je alleen maar in de spiegel te kijken.

Hoe bereik je interbeing?

Als je naar jezelf kijkt, realiseer je je dan dat elk atoom van je wezen al een ander leven voor je geleefd heeft? Ontelbare levens, in feite, in de vorm van oceanen, bergen, bomen, bloemen, insecten, dieren, sterren, manen en hele planeten.

Wanneer je sterft, zal elke cel van het fysieke lichaam dat je identificeert als 'jij' gerecycled worden als iemand of iets 'anders'. En nog verder: elke impact die je hebt gemaakt, elke herinnering die je hebt gedeeld, elk idee dat je in gang hebt gezet, zal blijven voortleven.

Net als de appel en de thee is alles wat we als 'onszelf' beschouwen gewoon een voortzetting van 'niet-ons' elementen. Alles wat 'jou' maakt is letterlijk de hele kosmos die zich tijdelijk uitdrukt in een menselijke vorm.

Interbeing lijkt voor sommigen misschien een vreemd of overdreven filosofisch concept, maar naar mijn mening is het een van de belangrijkste leringen voor de toekomst van de wereld waarin we leven. Immers, als we het concept van interbeing werkelijk zouden begrijpen, hoe zouden we dan kunnen discrimineren, oorlog voeren, ruzie maken, jaloers worden, fabrieksboerderijen exploiteren of naar olie boren?

Hoe zouden we hele bossen kunnen platbranden als we interbeing zouden begrijpen? We zouden ons realiseren dat we slechts een deel van onszelf verbranden. Hoe zouden we giftig afval in onze rivieren en oceanen kunnen dumpen? We zouden alleen onszelf vergiftigen.

Als ik sommige van de tragedies zie die vandaag de dag in de wereld gebeuren, dan zie ik een samenleving die gebouwd is op ontkoppeling, vooral via sociale media; het tegenovergestelde van interbeing. We zijn losgekoppeld van onze planeet, losgekoppeld van anderen en losgekoppeld van onze natuur als mens.

We definiëren onszelf als jij en ik in plaats van wij. We brengen tijd door 'in de natuur' in plaats van te beseffen dat we een deel van de natuur zijn. We kwantificeren ons hele bestaan als een bestaan van afscheiding en vragen ons dan af waarom we ons eenzamer en meer onthecht voelen dan ooit tevoren.

Als dit je bekend in de oren klinkt, neem dan even de tijd om na te denken over interbeing en je verbinding met alles om je heen. Je kunt niet alleen zijn in een universum waar alles in perfecte harmonie met al het andere bestaat.

Zonder de microben in de grond die je voedsel laten groeien zou je hier niet zijn. Zonder de bomen die de zuurstof creëren die je inademt zou je hier niet zijn. Zonder je moeder, vader, grootouders en duizenden voorouders vóór hen zou je hier niet zijn.

Op het moment dat we interbeing begrijpen, zullen we onmiddellijk begrijpen wat de wereld op dit moment nodig heeft.

We zouden een toekomst creëren die gebaseerd is op saamhorigheid en duurzaamheid in plaats van op angst, winst en hebzucht. We zouden middelen toewijzen op een manier die ten goede komt aan het collectief en niet alleen aan de machtige enkeling.

We zouden op dezelfde manier voor de planeet zorgen als voor onszelf, omdat we ons eindelijk zouden realiseren dat er eigenlijk geen verschil is tussen die twee. Het begrijpen van interbeing zal misschien niet al onze problemen oplossen, maar het zou zeker een goede plek zijn om te beginnen.

Als je geïnteresseerd bent in interbeing en connectiviteit, bekijk dan mijn podcast met Jamie Hughes over ademwerk en hoe je je volledig kunt verbinden met de wereld door drie eenvoudige ademwerkuitdagingen te doen.

Ik hoop dat deze boodschap bij je aanslaat en dat je vandaag en alle andere dagen geniet van je ware aard van interbeing.