Wat is vergiftiging door zware metalen? (en hoe het te voorkomen)
Wat is vergiftiging door zware metalen? (en hoe het te voorkomen)
Als kind herinner ik me dat ik mezelf per ongeluk prikte met een potlood. Op dat moment overtuigde ik mezelf ervan dat ik loodvergiftiging had en elk moment dood kon gaan. Gelukkig zijn potloden niet van echt lood gemaakt (het is grafiet).
Maar lood is niet iets waar je veel tijd mee wilt doorbrengen. Helaas krijg je lood en andere zware metalen misschien wel dagelijks binnen - vooral als je supplementen zoals proteïnepoeders neemt.
Raak echter niet in paniek. Je moet uitzonderlijk veel besmet voedsel eten om ernstig ziek te worden. Toch toont het onderzoek aan dat het onze gezondheid op lange termijn kan beïnvloeden.
Hier volgt een overzicht van vergiftiging door zware metalen en hoe je het kunt voorkomen.
Wat zijn zware metalen?
Ten eerste is het belangrijk op te merken dat zware metalen niet per definitie gevaarlijk zijn.
Sommige zijn zelfs essentieel voor het lichaam - zoals zink, koper, chroom, mangaan en ijzer. Te veel van deze metalen kan echter ook slecht zijn. Maar maak je geen zorgen; je moet waarschijnlijk worden blootgesteld aan een extreme bron van de zware metalen om de effecten van vergiftiging te ervaren. Het is onwaarschijnlijk dat je er te veel van binnenkrijgt via je voeding.
Sommige zware metalen zijn echter giftig en hebben geen nut voor het menselijk lichaam. De meest voorkomende soorten giftige zware metalen zijn lood, kwik, arseen en cadmium.
Hoe worden we blootgesteld aan zware metalen?
Zware metalen komen van nature voor in de aardkorst. Door vulkanische activiteit en natuurlijke verdamping van metalen uit bodem en water wordt ons milieu op natuurlijke wijze blootgesteld aan zware metalen.
De hoeveelheid zware metalen in ons milieu is echter drastisch toegenomen door de introductie van mijnbouw, smelten en andere metaalhoudende industrieën. Dit geldt ook voor stortplaatsen, vee, auto's en werken op onze wegen.
Naast deze factoren heeft het gebruik van zware metalen in de landbouw geleid tot verontreiniging door het gebruik van pesticiden, insecticiden en kunstmest.
Al deze activiteiten vervuilen de lucht, wat resulteert in zware metalen in onze bodem en ons voedsel (inclusief de oceaan).
Wat is vergiftiging door zware metalen?
Zoals met de meeste dingen in het leven, worden zware metalen pas een probleem als je er te veel van binnenkrijgt. Helaas komt dat steeds vaker voor.
Cadmium, kwik en lood staan zelfs in de top 10 van gevaarlijke chemische stoffen voor de volksgezondheid van de Wereldgezondheidsorganisatie. Deze zware metalen zijn de grootste boosdoeners in onze voedselketen.
Dit is niet goed voor het menselijk lichaam. Het is aangetoond dat cadmium onze nieren en botten beschadigt. Het is ook kankerverwekkend en wetenschappers denken dat het bijdraagt aan longkanker.
Het is aangetoond dat blootstelling aan lood een effect heeft op de ontwikkeling van de foetus en het neurogedrag van het kind beïnvloedt. Bij volwassenen blijkt lood de bloeddruk te verhogen. De methylkwik die zich ophoopt in onze zeevruchten is giftig voor het centrale zenuwstelsel.
Wat zijn de symptomen?
Het is belangrijk om te weten dat je kansen op ernstige ziekte klein zijn: het is onwaarschijnlijk dat je plotseling ziek wordt van zware metalen, tenzij je deel hebt uitgemaakt van een significante blootstelling. Maak je dus geen zorgen! Als je je zorgen maakt, ga dan naar je dokter.
De ophoping van zware metalen uit ons voedselgebruik kan na verloop van tijd leiden tot bepaalde symptomen als we er te veel van binnenkrijgen. Dit uit zich in buikpijn, uitdroging, diarree, overgeven, een abnormale hartslag en gevoelloze handen en voeten.
Hoewel je de blootstelling aan zware metalen niet helemaal kunt uitbannen, kun je wel actie ondernemen om je consumptie te beperken.
Welk voedsel bevat zware metalen?
Vis is een belangrijke bron van zware metalen in de voeding. Vrijwel alle vis bevat kwik door de vervuiling van onze oceanen. Het wordt aanbevolen om je visconsumptie te beperken tot 2-3 keer per week (als je dat al doet). Hoewel vis veel voedingsstoffen bevat, zoals omega-3, kun je deze in supplementvorm krijgen - zonder de verontreinigende stoffen die in vis zitten.
Geloof het of niet, maar veel huishoudens hebben nog loden leidingen of infrastructuur. Als dat het geval is, is het belangrijk om alleen gefilterd water te drinken om blootstelling aan lood te voorkomen.
Als het uit de grond komt, bevat het waarschijnlijk een klein aantal zware metalen. Als je je zorgen maakt over je inname, overweeg dan om biologische producten te kopen. Deze zijn geproduceerd zonder gebruik te maken van herbiciden, pesticiden en insecticiden - die allemaal zware metalen bevatten.
Hoe kan ik zware metalen vermijden?
Natuurlijk is het kopen van biologische producten niet goedkoop - zeker nu de voedselprijzen wereldwijd lijken te stijgen.
De Environmental Working Group (EWG) heeft een lijst uitgebracht van veelvoorkomende groenten en fruit met de hoogste en laagste residuen van pesticiden. Er zijn 12 soorten fruit en groenten waarvan je zou moeten overwegen om ze biologisch te kopen.
Bovenaan de lijst staan aardbeien. Dit zijn de voedingsmiddelen met de meeste pesticiden. Uit het onderzoek van EWG bleek dat meer dan 99% van de geteste aardbeien pesticiden bevatte!
De andere 11 zijn:
- Spinazie
- Boerenkool en collards
- Nectarines
- Appels
- Druiven
- Paprika's & hete pepers
- Kersen
- Perziken
- Peren
- Selderij
- Tomaten
Maar plunder je koelkast niet en gooi geen prima producten weg. Als het gaat tussen het eten van niet-biologische groenten en helemaal geen groenten, kies dan voor de niet-biologische groenten.
Het risico op de opbouw van zware metalen weegt niet op tegen de vele voordelen die je krijgt door meer fruit en groenten te eten. Als je echter wilt beginnen met het verbeteren van de kwaliteit van de producten die je koopt, overweeg dan om biologisch te gaan kopen - als je het je kunt veroorloven.
Zitten er zware metalen in eiwitpoeder?
Een van de meest vervuilde voedingsbronnen die er zijn, zijn ironisch genoeg gezondheidssupplementen, zoals proteïnepoeders.
Een onderzoek uit 2016 door het clean label project vond hoge gehaltes aan zware metalen en BPA (microplastics) in 53 toonaangevende merken.
Ze controleerden 134 van de best verkochte eiwitpoeders. Schokkend genoeg had ongeveer 75% meetbare hoeveelheden lood.
Plantaardige proteïnepoeders waren twee keer zo slecht als wei en bevatten meer kwik, cadmium en arseen. Dit komt waarschijnlijk doordat de plantaardige ingrediënten afkomstig zijn van grond van lage kwaliteit en met pesticiden vervuilde grond. Wei is echter ook niet onschuldig. Als bijproduct van de zuivelindustrie kan wei-eiwitpoeder indigestie, acne en een opgeblazen gevoel veroorzaken.
Hoe zware metalen in supplementen te vermijden:
De meeste supplementen worden simpelweg niet door derden getest op zware metalen - en dat is een probleem. Het is essentieel dat een onafhankelijk bedrijf de producten die je koopt controleert, zodat je er echt op kunt vertrouwen dat je geen vervuilde producten krijgt.
Sinds het begin van Vivo Life hebben we ervoor gezorgd dat elk van onze producten door derden wordt getest op veilige niveaus van zware metalen (en andere verontreinigende stoffen - waaronder herbiciden, pesticiden en PCB's).
Wij vinden dat je volledige transparantie moet hebben over wat je consumeert. Daarom hebben we zelfs testlabels op onze website staan!
(Selecteer een product en selecteer het tabblad 'geteste zware metalen' voor het labrapport)
Zorg ervoor dat je gezondheidssupplementen je op de lange termijn niet schaden. Blijf bij een merk dat je kunt vertrouwen.
Wees voorzichtig,
Elliot
Bronnen:
https://cleanlabelproject.org/blog-post/new-study-of-protein-powders-from-clean-label-project-finds-elevated-levels-of-heavy-metals-and-bpa-in-53-leading-brands/
Jaishankar M, Tseten T, Anbalagan N, Mathew BB, Beeregowda KN. Toxicity, mechanism and health effects of some heavy metals. Interdiscip Toxicol. 2014 Jun;7(2):60-72. doi: 10.2478/intox-2014-0009. Epub 2014 Nov 15. PMID: 26109881; PMCID: PMC4427717.
https://www.who.int/publications/i/item/9789289071796