Een recept voor goede gezondheid

Ik ben zelden iemand die mijn eigen lof bezingt. Maar ik maak wel een goede arrabbiata saus.

Het begint allemaal met de juiste tomaten. Mijn favoriet is de San Marzano, maar je kunt elke soort gebruiken die trosrijp is en een lage zuurgraad heeft. Ik rooster ze laag en langzaam, tot de zoetheid letterlijk uit de velletjes barst.

Daarna komt de knoflook, die ik zachtjes sauteer in olijfolie om de smaak vrij te maken. Ik heb één regel als het om knoflook gaat: als je twijfelt, gebruik dan extra.

En dan is er natuurlijk nog de Spaanse peper. Arrabbiata is het Italiaanse woord voor 'boos', dus de saus zou niet compleet zijn zonder een goede kick. Traditioneel gebruikt het recept gedroogde chilivlokken, maar ik vind dat een verse hete peper (of twee) de saus echt tot leven brengt.

Deze ingrediënten worden dan samengevoegd en een paar uur zachtjes laten sudderen om de smaken precies op elkaar af te stemmen. Pas als het hele huis doordrenkt is met de geur van arrabbiata, is het tijd om te garneren met een paar blaadjes verse basilicum en te serveren.

Arrabbiata is een eenvoudig recept, maar het is sterk afhankelijk van de complexe smaken van elk afzonderlijk ingrediënt. Als je er een kwijtraakt, kun je je streven naar perfecte pasta vaarwel zeggen.

Zonder de tomaten zou er geen basis zijn. Haal de knoflook weg en je verliest de diepte van de smaak. Laat de Spaanse peper weg en er is geen kick, geen 'woede' die arrabbiata zo speciaal maakt.

Zoals bij elk goed recept, is elk ingrediënt in arrabbiata belangrijk. We weten dat we geen sterrenmaaltijd kunnen verwachten met de helft van de ingrediënten op het boodschappenlijstje.

Dus waarom zou het recept anders zijn als het om onze gezondheid gaat?

In de hedendaagse 'quick fix'-cultuur zie ik veel te veel mensen die hun weg naar welzijn proberen te verkorten door al hun aandacht op één ingrediënt te richten. Dat is hetzelfde als hele knoflooktenen op je pasta doen en het dan saus noemen.

Meestal ligt de nadruk op voeding. Als eigenaar van een voedingsbedrijf zal ik de eerste zijn om je te vertellen hoe belangrijk het is om de juiste dingen in je lichaam te stoppen. Maar het is niet het ENIGE dat belangrijk is.

Net zoals een arrabbiata meer nodig heeft dan alleen tomaten, hebben wij zoveel meer nodig dan alleen een gezond dieet om optimaal te functioneren.

Als de weg naar een goede gezondheid een supermarkt was, dan zijn er nog veel te veel van ons die vastzitten in het tomatenpad. We brengen onze dagen door met obsederen over de perfecte grootte, kleur en rijpheid van de vrucht... zonder ons te realiseren dat ze slechts één onderdeel zijn van het recept dat we proberen te maken.

In gangpad twee liggen je relaties. Het past misschien niet in het verhaal van de dieetcultuur, maar ik beloof je dat de kwaliteit van de mensen om je heen net zo belangrijk is als de kwaliteit van het voedsel dat in je zit.

In het derde gangpad is oefening. Wees hier heel voorzichtig mee. Regelmatig bewegen is belangrijk, maar het is maar al te gemakkelijk om meegezogen te worden in intensieve trainingsprogramma's die je meer ontnemen dan ze je geven.

Te veel bewegen is een beetje als te veel zout gebruiken; het maakt het heel moeilijk om het recept vanaf dat punt weer in balans te brengen.

Vervolgens hebben we een van de belangrijkste afdelingen van de hele winkel; de afdeling voor geestelijke gezondheid. Ooit bedekt met spinnenwebben, lijken winkeliers zich nu pas te realiseren dat dit gangpad geplaveid is met betekenis. Zorg ervoor dat je hier regelmatig stopt voor essentiële artikelen zoals meditatie, lachen, muziek en dankbaarheid.

In gangpad vijf vind je slaap, rust en herstel. Ik zie veel mensen hier te hard doorheen rijden, maar het eindigt altijd in een onvermijdelijke botsing van trollies onderaan.

En dan is er natuurlijk nog het natuurpad. Loop hier langzaam doorheen, het liefst op blote voeten, en voel de zon op je huid. Zwem in de oceaan. Ga liggen in het lange gras. Luister naar het geluid van vogelgezang dat door de wind wordt meegevoerd.

Als je in de supermarkt rondkijkt, vind je nog veel meer basisingrediënten, zoals hydratatie, de juiste supplementeneen sterke gemeenschap en een gevoel van doelgerichtheid. De sleutel is om van elk onderdeel iets te nemen totdat je recept compleet is.

Geen van deze ingrediënten alleen maakt een maaltijd. Maar als je ze allemaal samenvoegt, heb je misschien wel een culinair meesterwerk.

Een andere les die ik heb geleerd van arrabbiata is de tijd die het kost om het te perfectioneren. In Italië is het niet ongewoon om een portie de hele dag te laten sudderen tot het moment dat je smaakpapillen zich bij elke hap verheugen.

Opnieuw geldt dezelfde logica voor onze gezondheid. Verwacht niet dat je door één ingrediënt te veranderen van de ene op de andere dag een magische formule hebt.

Geef het tijd. Als je nieuw bent in de keuken, kan het jaren duren voordat je je eigen recept hebt ontwikkeld.

Wees creatief. Experimenteer. Doe inspiratie op bij anderen, maar wees nooit bang om de kruiden aan te passen aan je eigen individuele behoeften.

Onthoud dat het perfecte recept er voor de ene persoon heel anders uitziet dan voor de andere. Als dat niet zo was, zouden we allemaal elke avond in hetzelfde restaurant zitten.

Jouw arrabbiata bevat misschien minder knoflook en meer chilipeper dan de mijne. En dat is niet erg.

En het allerbelangrijkste: wees lief voor jezelf. Zelfs de beste koks maken af en toe fouten. Leer van je fouten, maar neem ze ook niet te serieus.

De reis naar een goede gezondheid en een uitzonderlijke arrabbiata vereist geduld, consistentie en bovenal een uitstekend gevoel voor humor als het er heftig aan toe gaat.

Oh, en zoals elke goede chef-kok je zal vertellen, is er een belangrijk ingrediënt dat niet mag ontbreken.

Liefde.

Als je een vriend of vriendin hebt die dit recept lekker zou vinden, deel deze blog dan met hen.

Tot de volgende keer,

Josh